دخالت دولت سینما را تعطیل می کند
به گزارش سه نسل، سینما اینروزها بیشتر از هر چیز شاهد بیانیه های است که در بیشتر انها نسبت به وضعیت فعلی سینما واینده اش اعلام نارضایتی و هشدار شنیده می شود. نمونه آخر ان بیانیه کانون کارگردانان سینمای ایران بود که نسبت به تعطیلی سینمای ایران هشدار داد.
این نهاد صنفی سینمای ایران در این بیانیه از وجود معضلات بسیار در همه عرصههای سینما از جمله تولید، توزیع و نمایش خبر داده و گفته روزی نیست که این سینما با مانع جدیدی روبرو نشود.
بیانیه کانون کارگردانان تازه ترین نمونه از موج انتشار بیانیههای هشدار آمیز صنفهای مختلف سینمایی در ابراز نگرانی از شرایط پیرامونی سینما در ایران است.
و یا در نمونه دیگر،انجمن تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران در بیانیه ای خود اعلام کرد : عدم امنیت شغلی بخاطر بیسیاستیهای سازمان سینمائی و رفتارهای فرا قانونی و سیاسی حوزه هنری بنحو غیر قابل قبولی گسترش یافته است.
شورای مرکزی انجمن تهیه کنندگان مستقل سینمای ایران هشدار میدهد که هر روز فضا برای تنفس و فعالیت بخش خصوصی تنگتر شده و روند حضور رانت خواران بخش عمومی و دولتی، تولیدات مستقل سینمای ایران را به مخاطره انداخته است.
انجمن از سازمان سینمایی، بنیاد سینمایی فارابی، مرکز سینمای مستند و تجربی، حوزه هنری، شهرداری تهران، ناجی هنر و موسسه رسانههای تصویری و دیگر مراکزی که در تولید فیلمهای سینمائی سرمایه گذاری میکنند میخواهد با اعلام مبالغ قرارداد به شفاف سازی در سینمای ایران کمک کنند. بدیهی است عدم اعلام این قراردادها این شائبه را که برخی قراردادها نه بر اساس کارشناسی بلکه بر اساس روابط تنظیم و باعث حیف و میل اموال عمومی شده است را دامن خواهد زد
*حمایتها از سینما باید نظاممند شود.
علیرضا رییسیان رییس اسبق کانون کارگردانان سینمای ایران نیز درباره وضعیت اینروزهای سینما گفت: اگر مجلس شورای اسلامی میخواهد خدمتی به سینما کند باید قوانینی را وضع کند که حمایتهای دولتی از سوی سازمانهای مختلف، نظاممند و نه یکجانبه و با مدیریت یک نهاد بالادستی انجام شود، ضمن اینکه سازمان بازرسی هم باید بر نحوه تزریق بودجه به پروژههای مختلف نظارت کند.
این تهیهکننده و کارگردان سینما در گفتوگویی با ایسنا، در پاسخ به پرسشی درباره منازعات چند ماه اخیر سینما و ارتباط آن با تخصیص بودجهی بدونِ حساب و کتاب برخی نهادها بیان کرد: چندین سال است که فیلمسازان متکی به هنرِ خود، این بحث را مطرح میکنند که چرا باید ۱۲ و ۱۳ ارگان دولتی یا غیر دولتی و عمومی به صورت مستقیم در امر تولید فیلم سینمایی بودجه تزریق کنند؟ معتقدم این رفتار از سوی نهادهای مختلف باعث ایجاد رانت بسیار بزرگی در سینما شده که همه دوستان مدیران را در بر گرفته است.
وی ادامه داد: همه نابهسامانیهایی که این چند وقت در سینمای کشور به وجود آمده را میتوان از زاویه رانتهای ایجاد شده و همچنین سانسور سلیقهای بررسی کرد. مطمئن باشید تا وقتی همه چیز در یک قالب مشخص بررسی نشود و همه ساختارهای حمایتی در سینما شفاف نباشد با همین وضع روبرو خواهیم بود.
رییسیان خاطر نشانکرد: واقعا در کشورهای مختلف، بنیادهای حمایتی از سینما انقدر بیحساب و کتاب نیستند که به هر که بخواهند و به آنها نزدیکتر باشد بودجه بدهند. چون باید در مقابل حمایتها پاسخگو باشند یعنی اگر از فیلمی حمایت کردند که نه بیننده داشت نه در جشنوارههای معتبر جایزهای گرفت و نه ارزش هنری خاصی را شامل میشد، توبیخ میشوند یا در بودجه سال آیندهشان یک امتیاز منفی میگیرند، در نظر نگرفتن همین نکات مهم در ایران باعث شده، با سینمایی روبرو باشیم که نهادهای دولتیاش فیلمهایی میسازند که اکران نشدنشان نه تنها مذموم نیست بلکه به عنوان یک وظیفه تلقی میشود! چنین فیلمهایی را میتوانید در وزارت ارشاد، حوزه هنری، بنیاد سینمایی فارابی و … پیدا کنید.
رییس اسبق کانون کارگردانان سینمای ایران سپس به برخی افراد که در تمام دورهها با مدیران مختلف همکاری داشتهاند و به تعبیر وی راه استفاده از رانتها را میدانند، اشاره کرد و گفت: معتقدم حمایت رانتی، نازلترین شیوه حمایت از هنرمندان است اما مشکل اینجاست که یکسری این رفتارهای به شدت متنازل را هضم کرده و شما نام آنها را در اکثر سازمانهایی که بودجهی مستقیم به سینما تزریق میکنند، میبینید! همین میشود که فردی ۱۷ دوره داور جشنواره فجر است در حالی که طبیعتا در هر دولت، سیاستهای کاملا متفاوتی وجود داشته است! یا اینکه فردی نماینده یک کانون صنفی است اما تا به او پیشنهاد ساخت یک فیلم میشود از سایر اعضای صنفش که بیکار هستند میگذرد و منافع آنها را زیر پا میگذارد.
علیرضا رییسیان ، با درخواست از کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی برای حل مشکل رانت در سینما و شفاف نبودن قوانین مختلف، اظهار کرد: به نظرم جلوگیری از گسترش رانت در سینما تنها از دست مجلس بر میآید که باید قوانینی را در این زمینه بگذارد.
وی تاکید کرد: مجلس باید سازوکار حمایت دولت یا نهادهای عمومی را از ساخت یک فیلم مشخص کند و در کنار آن هم سازمان بازرسی باید نظارتی روی بودجه فیلمها که توسط دولت تزریق میشود، داشته باشد. این ضایعه بزرگی است که نهاد دولتی فیلمی بسازد که خودش آن را توقیف کند یا از اکرانش ناامید باشد! در این میان، تنها عدهای سود میکنند که طراحیهای مختلف را درک کرده و به نفع خود از آن استفاده میکنند.
دخالت دولت سینما را تعطیل می کند
از سوی دیگرعضو هیئت رئیسه کمیسیون فرهنگی مجلس، با بیان اینکه نظارت دقیق از سوی دولت بر روند فعالیت سینماگران صد در صد لازم است، گفت: دولت باید با سعه صدر بر روند فعالیت سینماگران نظارت کند نه دخالت، چراکه دخالت و اعمال محدودیت زیاد، موجب رکود سینما میشود و به سرمایه ملی و عرصه فرهنگ و هنر کشور آسیب میرساند.
محمد باقری گفت: تمام کشورهایی که دارای حکومت دموکراسی و مردمسالار هستند، از نهادهایی برای نظارت بر ساخت فیلم در عرصه سینما برخوردار هستند، بنابراین نظارت دقیق ازسوی دولت بر روند فعالیت سینماگران صد در صد لازم است.
وی در ادامه افزود: البته ما هم معتقد هستیم که فیلمنامهها باید از سوی دولت نظارت شوند، به ویژه فیلمنامه فیلمهایی که توسط بخش خصوصی ساخته میشوند، مگر در مواردی که فیلم به سفارش یک نهاد دولتی و یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ساخته شود.
باقری، تصریح کرد: با توجه به اینکه کشور به دلیل تحریم اقتصادی در شرایط مطلوب برای اختصاص بودجه به منظور ساخت فیلمهای سینمایی وجود ندارد، بهتر است که بخش خصوصی در این خصوص سرمایهگذاری کند تا سینما با این روش فعال باقی بماند.
دستهایی پشت پرده سینمای ایران
همچنین عضو کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم نبود نظارت و مدیریت مناسب را علت به وجود آمدن دست های پنهان درتغییر مسیر سینمای ایران اعلام کرد.
سید رمضان شجاعی کیاسری در گفتوگو با خانه ملت، وضعیت سینمای ایران را بسیار اسفناک خواند و گفت: امروزه سینمای ایران دچار روزمرگی شده و هنوز به سینمایی حرفه ای تبدیل نشده است.
نماینده مردم ساری در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: متاسفانه در سینمای کشور دست هایی در کار است که نمی گذارد سینمای ایران مسیر مستقیم خودش را طی کند.
این نماینده مردم در مجلس نهم با بیان اینکه معضلات تولید و اکران فیلم ها در سینمای ایران در حال گسترش است افزود: حمایت و پشتیبانی در سینمای ایران یا بسیار کم و یا محدود به افراد خاص است که همین امر نیز سبب بروزمشکلاتی در این عرصه شده است.
وی تصریح کرد: گاه اسم ها به جای اکران فیلم و در سر سینماها دیده می شود ،در حالی که در این میان باید کار به دست کاردان سپرده شود تا سینمای ایران از این منجلاب گرفتاری ها رهایی یابد.
عضو کمیسیون شوراها در مجلس نهم با اشاره به اینکه فیلم های ضعیف و نبود تجهیزات مناسب در پخش و تولید فیلم ها از دیگر دلایل ضعف سینمای ایران است ،اظهار داشت: رانت و کمبود نظارت دقیق بر این مشکلات دامن زده و اکران و ساخت فیلم ها را با مشکل روبرومی سازد.
کیاسری ضعف در بخش های نظارتی را مهمترین معضل سینمای ایران دانست و افزود: نظارت قبل از نوشتن فیلمنامه، نظارت در حین تولید فیلم و نظارت در زمان اکران از مراحل پخش فیلم محسوب می شود که وقتی در این سه مرحله ضعف وجود داشته باشد، معلوم است که وضعیت سینما این چنین خواهد بود.
عضو کمیسیون فرهنگی مجلس هشتم گفت: اقتصاد یکی از مهمترین مقوله های هنر هفتم است و نمی توان آن را از اصل سینما جدا کرد، بنابراین ضرورت جامعه ما این است که مسئولان فرهنگی با اتخاذ تصمیماتی مناسب سینمای ایران را از معضلات پیش رو نجات دهند.