نحوه برخورد و عملکرد والدین با فرزندان ( از دوران کودکی تا جوانی ) نقش بسیار عمده ای در شکل گیری اخلاق، روحیات و فرهنگ آنها دارد. بر همین اساس است که متخصصین ریشه همه کارها و فعالیت های فرزندان را در نوع عملکرد والدینشانمی بینند. یکی از مهمترین بحران های دوران نوجوانی و قبل از ازدواج جوانان دوستی با جنس مخالف است.
بسیاری از جوانان به دلیل برخی کمبودها و فشارها و تنها برای فرار از آنها و رسیدن به آرامش به سمت جنس مخالف سوق می یابند و گمان می کنند که تمام مشکلاتشان در سایه ازدواج با فرد مقابل قابل حل می باشد. در حالیکه این کار آنها مصداق بارز ضرب المثل « از چاله در آمدن و به چاه افتادن » می باشد.
اشتباهات والدین در این زمینه :
۱ – عدم آموزش صحیح والدین به فرزندان در مورد جنس مخالف
۱ – عدم آموزش صحیح والدین به فرزندان در مورد جنس مخالف
اغلب نوجوانان در سنین دوازده ـ سیزده سالگی، به دلیل بیداری غریزه جنسی نسبت به جنس مخالف مشغولیت ذهنی پیدا می کنند و می خواهند بدانند که جنس مخالف آنها چگونه آدمی است. اگر در این شرایط به آنها درست اطلاعات داده نشود، به علت کنجکاوی به سمت دوستان و اطرافیان می روند تا پاسخ پرسش هایشان را دریافت نمایند. به همین دلیل یا با اطلاعات غلط دوستان و سایت ها و یا با دوستی های خطرناک با جنس مخالف مواجه می شوند.
۲ – محدود کردن مطلق فرزند در برخورد با جنس مخالف توسط خانواده
گاه خانواده ها نوجوان خود را از هر گونه برخورد با جنس مخالف محروم کرده و آنها را به شدت از این امر باز می دارند زیرا هر گونه ارتباطی با جنس مخالف را برخلاف شرع و گناه می دانند. در حالیکه در دین اسلام برای برخوردهای فرهنگی و اجتماعی زن و مرد با یکدیگر حدود مشخص شده است و برخورد آنها در قالب این حدود هیچ مشکلی ندارد.
۳ – نبود کانون محبت در خانواده
برقراری پیوند روحی و عاطفی عمیق بین والدین و فرزندان از اهمیتی خاص برخوردار است. این پیوند سبب می شود که بسیاری از نیازهای روحی و عاطفی فرزندان در محیط خانواده برآورده شود و آنان دچار کمبودهای عاطفی نگردند. افرادی که از چنین روابط روحی سالمی در محیط خانه محرومند، دچار کمبود محبت و عاطفه شده و برای جبران کمبودهایشان به سوی دوستی با جنس مخالف برای تامین نیاز به محبت شان پیش می روند. البته گرایش به این نوع دوستی ها در دختران بیشتر از پسرها می باشد.
۴ – سختگیری خانواده در مورد ازدواج
متاسفانه برخی از والدین در زمینه ازدواج فرزندانشان تنها به بهانه اینکه بزرگتر و با تجربه ترند و هدفشان خوشبختی و سعادت آنهاست اقدام به تصمیمات و اعمالی می کنند که برخلاف رضایت فرزندانشان بوده و گاه حتی سعادت را از زندگی آنها دور می کند و مشکلات فراوانی بر سر راه ازدواجشان فراهم می آورد. از این رو اغلب فرزندانی که در چنین خانواده‌هایی رشد می‌کنند برای رهایی از فشارهای روحی حاصله از تحمیل خواسته‌های نابجای اطرافیان و به نوعی پیاده کردن اهداف خود در زندگی، ناخواسته تن به دوستی‌ها و عشق های کاذب و ازدواج های این چنینی می دهند.
